Под Усвитеност

димитар солев
ПОД УСВИТЕНОСТ
— Р О М А Н —
(ВТОРО ИЗДАНИЕ)
КУЛТУРА • МАКЕДОНСКА КНИГА
МИСЛА НАША КНИГА
СКОПЈЕ — 1979
ДИМИТАР СОЛЕВ
(био-библиографска белешка)
РОДЕН е 1930 година, на сам ден Кирил и Методиј, во
Скопје. Од татко Горѓи Солев и мајка Василка Чанева, велешани.
Основно образование, од 1937 до 1941, стекнал на српски
во Пеќ, кај учителката Рабија, која мирисала на ракија ама
не тепала. Нижата гимназија, од 1941 до 1944, ја издржал во
окупирано и бомбардирано Скопје, покрај бугарски учители
во војнички и различни други униформи.
Гимназијата ја почнал и ја завршил во ослободено Скопје. Повеќе дискутирајќи со наставниците одошто оставајќи
ги да го испитуваат. Со една прочитана книга на македонски
јазик пред тоа, „Бели мугри“, која татко му ја криел во визбата се до ослободувањето на земјата. Со повеќе време вложено во состаноци, кружоци и митинзи, одошто во редовните часови по наставата. Со работни акции секое лето.
Студирал прво на Високата филмска школа во Белград, потоа на Филозофскиот факултет во Скопје. Но не станал ни режисер ни професор. Како и секој трет студент
по литература кој пишува литература, не сакал да предава
литература туку се оддал на — новинарство.
На дваесетипет години завршува факултет и се отиснува во живот — во истиот град. Сите покриви под кои живеел
и учел, за слава и за диплома, денес се урнати; кое од земјотресот, кое од прогресот.
Прво работи во весникот „Нова Македонија“, потоа во
списанието „Разгледи“, па во Радио-телевизија Скопје. Бил
од коректор до директор. По дваесет и пет години, поминати
во новинарство, се префрла во библиотекарството. Сега ја води Народната и Универзитетска библиотека „Климент Охридски“ во Скопје.108 ДИМИТАР СОЛЕВ
Речиси педесетгодишник, оженет, со деца, во монтажна
барака со тврда доградба — не важи повеќе за надежен. Се
помалку автор, се повеќе авторитет.
Сепак, успеал да срочи досега неколку дела, од кои поважни (изданија или изведби) му се:
Р а с к а з и:
„Окопнети снегови“, Култура, Скопје, 1956;
„По реката и спроти неа“, Кочо Рацин, Скопје, 1960;
„Ограда“, Кочо Рацин, Скопје, 1963;
„Зима на слободата“, Култура, Скопје, 1968 (Октомвриска награда);
„Слово за Игора“, Мисла, Скопје, 1969;
„Одбрани раскази“, Мисла, Скопје, 1970;
„Полжави“, Култура, Скопје, 1975;
Р о м а н и:
„Под усвитеност“, Култура, Скопје, 1957;
„Кратката пролет на Моно Самоников“, Култура, Скопје, 1964 (Октомвриска награда);
„Кратката пролет на Моно Самоников“, Култура, Скопје, 1970 (второ издание);
Д р а м с к и (радио и тв) текстови:
„Пушка в езеро“, 1966;
„Бамја или кИмѕсиѕ еѕси1еп1иѕ“, 1967;
„Патот на сенката“, 1968;
„Девственици“, 1969;
„Мртва стража“, 1969;
Е с е и:
„Оио уагПѕ, ѕсгѓрѓог“, Мисла, Скопје, 1970;
П р е в о д и:
„Кгај рго1еса“, (раскази), Прогрес, Нови Сад, 1963;
„Роб игагешт пекот“, (Под усвитеност), Зора, Загреб,
1963;
„Пужеви“, (раскази), Народна књига, Београд, 1976;
„Кги&го риѓоуапје ѕепке“, (раскази), Рад, Београд, 1977.
д. с.